Biblioteka Aleksandryjska była największą i najbogatszą biblioteką starożytnego świata. Otwarto ją za panowania dynastii Ptolemeuszów pomiędzy rokiem 323 p.n.e a 283 p.n.e. Znajdowała się przy Muzeum Aleksandryjskim. Ptolemeusz II Filadelfos przyczynił się istotnie do zgromadzenia wielu znaczących zbiorów. Nakazał przeszukania rejonu śródziemnomorskiego w poszukiwaniu pism, które uznawał za wartościowe. Niektóre wykupywano, inne tylko przepisywano. Każdy, kto wjeżdżał do Aleksandrii z jakąś księgą, musiał ją zostawić w depozycie biblioteki; odebrać mógł dopiero po jej skopiowaniu.

Główną bibliotekę zwano Bruchejon, w Aleksandrii założono także mniejszą bibliotekę przy świątyni Serapisa – Serapejon. Bruchejon nie był dostępny dla wszystkich, księgi w nim znajdujące się mogli przeglądać tylko wybrani – najczęściej byli to uczeni. Zbiory przechowywane w Serapejonie były dostępne dla mieszkańców miasta. W Bibliotece Aleksandryjskiej powstało wiele podwalin naszej współczesnej cywilizacji, Aleksandra ówcześnie była stolicą naukową świata, cała najważniejsza wiedza ludzkości tam się znajdowała.

Bibliotekę Aleksandryjską zniszczono prawdopodobnie podczas inwazji Cezara na Egipt w 48 r. p. n. e. Pożar wybuchł w Pałacu Królewskim, a następnie przeniósł się na bibliotekę. Kolejnym wydarzeniem, które przyczyniło się do upadku biblioteki były działania patriarchy Teofila w 391 r. Ten wykonując rozkaz cesarza Teodozjusza o niszczeniu świątyń pogańskich spalił część Serapeionu. Ostatecznie księgozbiór zniszczono w 642 r. na rozkaz kalifa Omara, który polecił Arabom spalenie wszystkich ksiąg niewiernych. Dziś nie ma już śladu po jakichkolwiek zbiorach największej biblioteki Starożytności. To ogromna strata dla ludzkości, dziś nawet nie zdajemy sobie sprawy jak wielką wartość miało to miejsce, ciężko w jakikolwiek sposób policzyć straty materialne zniszczonej Biblioteki Aleksandryjskiej.

W 1989 r. władze Egiptu rozpisały konkurs architektoniczny na projekt nowej biblioteki, która ma być kontynuacją i nawiązaniem do tradycji. W 1995 r. rozpoczęto budowę. Nowa Biblioteka Aleksandryjska, zwana Bibliotheca Alexandrina, została udostępniona w 2002 roku i jest powszechnie uznawana za jedną z najważniejszych realizacji architektonicznych ostatnich dziesięcioleci. Budowa nowej biblioteki pochłonęła ogromne ilości funduszy, z tego powodu na uzupełnienie półek woluminami zabrakło pieniędzy. Jeśli finansowanie Bibliotheca Alexandrina nie zwiększy się to zebranie takiej ilości książek, która dorównałaby historycznej Bibliotece Aleksandryjskiej, potrwa wieki.

biblioteka aleksandryjska, starożytny egipt, historia bibliotek